Abdullah Avcı istifayı düşündü mü?

A Milli Takım Teknik Direktörü Abdullah Avcı, yaptığı açıklamada istifa konusunda ilk defa bu kadar açık konuştu.

A Milli Takım Teknik Direktörü Abdullah Avcı, Milliyet Pazar eki için tecrübeli televizyoncu ve gazeteci Defne Samyeli'ne konuştu.

Milli Takımın Dünya Kupası şansını değerlendiren Avcı, özel hayatı ile ilgili de önemli açıklamalar yaptı. Oldukça keyifli geçen röportajda öne çıkan kısımlar şunlar oldu:

"BENDEN BAĞIRMAMI BEKLİYORLARSA, BEKLEMESİNLER"

26 Mart'taki, 1-1 biten Türkiye-Macaristan maçını izledim; karar verdim ki sizinki benim asla yapamayacağım bir iş. Hâlâ sizi acımasızca eleştiren yazılar var gazetelerde. Ne düşünüyorsunuz? Sizin üzerinize fazla mı gidiliyor?

Bence normalin altında geliniyor üstüme. Az bile.

Daha çok mu eleştirilmeniz lazım?

Hayır, o anlamda söylemedim. Milli Takım koltuğunda oturuyorsan, yaptığın meslek futbolsa, onun sevk ve idaresini yapıyorsan muhakkak bu eleştiriler olacak. Ben bundan evvelki dönemlerde de baktığımda oyunla ilgili bir eleştiri yok, bizim kişiliğimiz, karakterimizle ilgili bir eleştiri yok. Skora baktığın zaman, fikstürdeki puan durumuna baktığın zaman basının bunu yapması gayet normal.

Sadece puan durumuna bakılıp eleştirilmiyorsunuz ama. Sizin oyunculara yeteri kadar sert olmadığınızdan tutun da oyuncuların kendilerini olaya tam vermemesinden "Türk futbolu nereye gidiyor?"a kadar eleştiri var. Siz stratejinizde bir hata görüyor musunuz?

Biz zaten özeleştiri yapan bir ekibiz. Yani bunu oynadığımız maçlarla, oyuncularımıza olan davranışlarımızla, biraz evvel saydığınız konu başlıklarıyla ilgili ben de çok net ve uzun cevaplar verebilirim. Mesela "Oyunculara sert davranmıyor" deniyor. Ben bugünün dünyasında baskının oyuncuya faydalı olduğunu düşünmüyorum. "Sert"in açılımının ne olduğunu bilmiyorum. Hakaret düzeyinde eleştirinin işe yaramadığını, bunun geri dönüşünün olmayacağını düşünüyorum. Saygının, sevginin olduğu yerde başarının çabuk geldiğini düşünüyorum.

Hiç kızmıyor musunuz hakikaten oyunculara?

Benim de beden dilim değişebiliyor, ses tonum yükselebiliyor ama bu gayet mantıklı, bilimsel, gerekli uyarılarla olabiliyor. Gerekirse bir bakışım yeter; oyuncular da anlar. Zaten benden farklı bir davranış şekli bekliyorlarsa beklemesinler. Dünyada iki tane antrenör tiplemesi var: Bilimden ve bütün materyallerden faydalanan teknik adamlar ve tamamen motivasyon amaçlı hareket edenler. Bence ikisinin karışımı en doğrusu.

"OYUNDAN MUTLUYUM, SKORDEN DEĞİLİM"

Macaristan maçından sonra birlikte oturup değerlendirdiğiniz zaman genel duygu ne oldu?

Bu grubu sekiz-dokuz senedir tanımama rağmen milli takım oyuncularıyla çok birlikte olamıyoruz. Selçuk konusunda eleştirildim ben, onu dokuz senedir tanıyorum. Çanakkale'de, genç milli takımlarda oynarken.

Neden eleştirilere maruz kaldınız?

Oyun anlamındaydı sadece. Ama bugün itibariyle baktığımda, oyuncuları eskiden beri çok net tanımama rağmen hayatın içinde birçok süreç yaşanıyor. Onlar da tabii genç milli takımda tanıdığım oyuncular değil artık. Büyük takımlarda oynuyorlar ve üzerlerinde büyük baskı var. Hem Avrupa liglerinde, hem milli takımda yarışacaklar, kulüpleri, transferleri, sosyal yaşamları, aileleri var... Ve ülkedeki herkesin gözleri üzerinde. "Bu takım bugün niye bu durumda?" dendiğinde biz de özeleştiri yapıyoruz. İyi ya da kötü oynadığımız maçlarımız olmuş olabilir ama rakipten daha fazla pozisyona girdiğimiz, az pozisyon verdiğimiz, bireysel hatalardan kaybettiğimiz iki Macaristan ve bir Romanya maçı vardır. Oyun anlamında gelişen bir takım var. Çek Cumhuriyeti hazırlık maçından itibaren oyuncularda inanılmaz bir grup enerjisi oluşmaya başladı. Dünya Kupası'nı kaçırmak istemiyorlardı. Andorra maçı veya Macaristan öncesi Barselona'da oturup bire bir toplantı yaptığımda şunu gördüm: Bir teknik adam takımının ne durumda olduğunu bilir. Şöyle bir tabir vardır, atlar padokta durur ya ayaklarının ucunda, çıkmaya hazırlanır, benim takımım öyleydi.

Oyundan mutluydunuz siz?

Oyundan mutluydum. Skordan değildim. Bu kadar odaklandıkları, bütün enerjilerini verdikleri oyunun böyle bitmesi onları çok üzmüştü. Ben soyunma odasında "Hayat devam ediyor, üç gün sonra kulüplerinize gideceksiniz, orada da başarılı olacaksınız. Bu da takıma yarayacak" dedim. Kamp dönemindeki grup enerjileri, birlik ve beraberlikleri, performansları için hepsini tebrik ettim. Onları teker teker öptüm. Ben bütün kalbimle onların başarılı olmasını isteyeceğim.

Peki artık Milli Takım için Dünya Kupası sürecinde ne beklenebilir? Dünya Kupası'na gidebilecek miyiz?

Gitmek için her şansımızı zorlayacağız. Evet, puan durumumuz iyi değil ama ben 15 ayda Milli Takım'da önemli adımlar attığımızı düşünüyorum. Oyun felsefemiz çok değişti, oyundan herkes artık keyif almaya başladı. Yaş ortalaması 23.5-24. Bir milli takım ruhu oluşmaya başladı. Bunlar önemli faktörler.

"SADECE AİLEM ÜZÜLMESİN İSTİYORUM"[page_end]

Sahaya çıkarken uğurunuz, duanız, sizi motive eden bir objeniz var mı?

Hayır yok. Maç günü tamamen hayatla ilişkimi keserim, telefon dahi yanımda olmaz. Maça odaklanırım, ona konsantre olurum. Maça çıkarken de duamı ederim. O an çocuklarımın suratı gözümün önüne gelir. Maç başladığı zamanda zaten hiçbir şeyi hatırlamazsınız.

Çocuklar niye gözünüzün önüne gelir?

Bilmiyorum. Maç başlamadan gelirler gözümün önüne. Yani ben kazanayım ki onlar mutlu olsun.

Size yönelik eleştiriler aileyi de üzüyor mu?

Tabii... Onlar da etkisinde çok kalıyor. En az üç gün. Ben onlara şunu söyledim; "Abdullah Avcı 10 sene önce bir kulübün altyapısında çalışıyordu. 10 sene sonunda geldiği nokta bu, bunun keyfini çıkarmamız lazım." Bir de annem tabii ki daha yaşlı, o etkilenebiliyor.

Kaç yaşında?

75 yaşında

Ne diyor mesela?

Beni arıyor: "Oğlum sakın kendini bozma, ağzından bir şey çıkmasın, üzülme sakın. Bunlar olur ama ben seninle gurur duyuyorum" diyor. Ben onlar üzülmesin istiyorum.

"ELEŞTİRİLERİN HEPSİNİ BİR KENARA YAZIYORUM"

Eleştiriler sizi yolunuzdan çevirmiyor ama mutlaka etkileniyorsunuzdur.

Eleştirilerin, özellikle bazılarını bir kenara yazıyorum.

Hesaplaşmak üzere mi?

Kenara yazıyorum, öyle söyleyeyim. Günü gelir, cevabı verilir.

Kinci misiniz?

(Gülüyor) Hayır... Ama unutmam. Haksızlığı da kabul etmem.

"KARİZMATİK OLDUĞUM SÖYLENİYOR"

Sizinle ilgili eleştirilerin kilit noktalarından bir tanesi genel olarak yumuşak tarzınız, Türkler tatlı-sert tarzdan hoşlandığı için olmasın?

Ben Kasımpaşa'da büyüdüm.

Kasımpaşalı gibi değilsiniz ama?

Nasıl? Kavga mı etmem gerekiyor mesela Kasımpaşalı gibi olduğumu göstermem için?

Kasımpaşalı dediğiniz zaman ilk akla gelen daha külhanbeyi tarzı bir duruş sanki.

Sırtıma palto, elime tespih mi alayım yani?

Racon kesmeyi biliyor ama tercih etmiyorsunuz. Daha önce de "Ben bağıra çağıra motive eden hoca değilim" demiştiniz. Bununla kastettiğiniz Fatih Terim mi?

Hayır, hayır. Ben Fatih Hoca'yla da çalıştım, Türk futboluna çok önemli şeyler katmış, hâlâ da katmaya devam eden bir teknik adam. Yani hangisi doğru model? Başarıya endeksli bir oyun, her hocanın durumu farklı. Hepimizin içinde bir şey var tabii, duygularımız var, beden dilimiz var. İlle bağırıp hakaret etmek yerine bir bakış bile çok şey ifade edebilir.

Spor basını sizin için sürekli "İstifa etmeyi düşünüyor mu, düşünmüyor mu?" diyor. Eylülde maçlar başladıktan sonra ilk başarısızlıkta gider misiniz, öyle bir şey olur mu?

Ben istifayı aklımın ucundan geçirmedim. Başkanımız da bunu benimle daha evvel, maç öncesi ve sonrası da konuştu. "Biz istikrardan yanayız. Süreklilikten yanayız, uzun vadeden yanayız. Sen sadece işine konsantre ol" deyip destek oldu. Ben onu hissettiğim andan itibaren beni kimse tutamaz.

"İstenmediğimi anladığım anda" mı demek istiyorsunuz, "Faydalı olmayacağımı hissettiğim anda" mı?

Faydalı olmayacağımı hissettiğim anda. Burada oturuyorsan birileri istemeyecektir nasıl olsa seni. Esas benim ne hissettiğim önemli. Bizim çünkü antrenör eğitimimiz var. Bizim sosyal projelerimiz var. Sporcu sağlık merkezi kuruyoruz aynı zamanda. Oyuncularımızın spor psikoloğu da olacak Riva Tesisleri'nde. Aile, kulüp ve Milli Takım üçgenini son derece sağlıklı şekilde kurmalarını sağlayacak.

Röportajın tamamını, Milliyet gazetesinin Pazar ilavesinde bulabilirsiniz.