Ediz'in ağlatan<font color='#FF0000'> azim dolu hikayesi</font>
Ediz Bahtiyaroğlu'nun gencecik yaşta biten azim dolu hikayesini annesi Ayten ve ağabeyi Engin Bahtiyaroğlu anlattı.
Eskişehirspor'da top koşturan Ediz Bahtiyaroğlu'nun hayata gözlerini yumması Türkiye'yi ağlattı. Ama ateşin büyüğü Bahtiyaroğlu ailesinin Bursa'daki evine düştü. Ediz'in kısacık ömrü büyük bir mücadeleye sahne olmuştu aslında. Onun, futbolcu olmak için geçtiği yolları ailesi sadece Pazar Sabah'a anlattı.
Eskişehirsporlu Ediz Bahtiyaroğlu kalp krizi geçirip hayata
gözlerini yumduğunda henüz 26 yaşındaydı. Genç futbolcunun ölümünün
üzerinden 20 gün bile geçmedi. Türkiye, Ediz'in ölümüyle adeta şoka
girdi.
Ediz Bahtiyaroğlu'nun gencecik yaşta biten azim dolu hikayesini annesi Ayten ve ağabeyi Engin Bahtiyaroğlu anlattı.
- Küçük yaşta, kim götürüp getiriyordu
antermanlara?
- Ayten Bahtiyaroğlu: Kendi çabasıyla,
kendi başına gidip gelirdi. Karda kışta yürüyerek giderdi. O kadar
seviyordu ki futbolu, o yol gözünde büyümezdi. Ben küçüklüğünden
beri hep: 'Oğlum oku, futbolu boşver,' derdim. Erkek Lisesi'nde
okuyordu. Tarih hocası beni toplantıya çağırdı, 'Bunların sırası
boş,' diye fırça attı. 'Bunların kafası boş, hepsi derste uyuyor,'
diye kızdı.
- Ama o futbolcu olmayı kafasına
koymuştu...
- Ayten Bahtiyaroğlu: Tabii... Hiçbir
şey istemezdi, krampon isterdi. Bizim de alacak paramız yok.
Krampon almak için yalvarırdı, giyim kuşam istemezdi. Kıyamazdım,
gider alırdık babasından gizli. Taksitle krampon alırdık. Bana söz
verirdi, 'Anne bak ilerde saraylarda yaşatacağım sizi,
kurtaracağım,' derdi. O sırada Ediz'in okulla işi yok, ama kızım
Ebru ve diğer oğlum Engin okuyor. İyi de okuyorlar. Zaten Ebru
makina mühendisi oldu, oğlum tarih öğretmenliğini bitirdi. Ediz de
futbolcu işte...
- Ne zaman para kazanmaya başladı?
- Ayten Bahtiyaroğlu: Beş sene süründü,
Bursaspor'da profesyonel oldu, 100 milyon lira verdiler o zamanın
parası. 16 yaşında falan.
- Ne yaptı ilk parasıyla?
- Ayten Bahtiyaroğlu: 10 milyonunu
kendine aldı, 90 milyon lirayı bana verdi, market alışverişi yapmam
için. 'Dolabı donat,' dedi (ağlıyor). Parasını alıp bana verirdi.
Ben ona muzunu, mandalinasını, etini alırdım. Bizim yememiz önemli
değil, onun kuvvetli olması lazımdı.
- Engin B (Ağabey): Kafası da ticarete
çalışırdı. Okulla ilgisi olmadığı için kitapları tertemiz olurdu
yıl sonunda. Onları satardı. Kitaplar hiç açılmamış ki sene
boyunca.
- Tüm çocuklarınız zorlukla
büyümüş...
- Ayten Bahtiyaroğlu: Evet tüm
çocuklarım zorluklarla mücadele etti.
- Ne zaman rahat ettiniz?
- Ayten Bahtiyaroğlu: Ediz Ankaraspor'a
gitti. O zaman rahat etmeye başladık. Aslında hiç istemedim,
'Sensiz duramam oğlum,' dedim. Ama para kazanması lazımdı, gitti.
Ankara'ya gittiğinde, 16 yaşındaydı. İki arkadaşı daha gitti, onlar
annesiz yapamadı döndüler. Benim oğlum bizim için kaldı. Geceleri
yorganın altında ağlarmış, bizim özlemimizle. Ama bizim için
direndi, para kazanmak istiyordu futboldan. Çok uğraştı çünkü. O
zamanlar Keçiören'den 2 milyar lira aldı, onu bize gönderdi.
Keçiören üçüncü ligdeydi, Ediz'in golüyle ikinci lige
çıkmışlardı.
- Siz üzülmediniz mi küçük yaşta sizden ayrı kaldığı
için ağlamasına...
- Ayten Bahtiyaroğlu: Üzülmez olur
muyum? Ama buraya dönse yapacak hiçbir şeyi yok. 'Duracaksın
anneciğim, büyük futbolcu olacaksın,' diyordum. Bir gün
Keçiören'deki hocasına, 'Jandarma getireceğim, beni salın,' demiş.
Hocasıyla konuştuk, 'Bari Merinosspor'a gönderelim,' dedi.
İstemedi. Bursaspor'a gelmek istiyordu. O bizsiz duramazdı.