Galatasaray çok zengin bir kulüp.. Bunu mali açıdan söylemiyorum
tabiki. 2 yıl arayla camiaya hem futbolcu hem antrenör olarak
hizmet etmiş, simge olmuş, büyük başarılar kazanmış, fedakarlık
yapmış, ayıpları örtmüş, 2 İYİ TEKNİK DİREKTÖRÜ,
üstelik şampiyon oldukları sezonun akabinde, ilk yarının ortasında
şak diye fütursuzca gönderebiliyorlar. Kesinlikle takdir-e şayan
bir hareket!! Örnek davranış! Bravo!!!
İşin aslına bakarsanız günahın büyüğü Hamza Hoca’nın. Fatih
Terim bu tavıra maruz kalıp gönderildiğinde, o dönemki yönetim
Mancini’yi getirdi. Mancini’nin devre arası 10 fason futbolcu ile
attığı kazığı görmezden gelirsek, durumu iyi idare ettiğini
söyleyebiliriz. Türkiye kupası, Lig 2.liği ve şampiyonlar liginde
gruptan çıkma başarısı gösteren Mancini, sezon sonunda çok baba bir
transfer listesi verdi Ünal Aysal ve yönetimine. ‘Ben
kariyerimi riske edemem, bu futbolcuları istiyorum’
diyen Mancini ret cevabını alınca ‘o zaman verin paramı
ben gidiyorum’ dedi. Ve parasını alıp!!! Gitti! Sonra
sözüm ona daha mütevazi baba bir İtalyan geldi. Onun başlangıçta
çok büyük kaprisleri, istekleri yok gibi göründü. Ama takımda
kötüydü. Fatih Terim’in dikine, ofansif futbol oynamak için kurduğu
takıma ‘total defans futbolu’ öğretmeye
çalıştı. Tumadı tabiki.. Peki sonra ne oldu? Prandelli’de aldı
milyon Euro tazminatları ve oda evinin yolunu tuttu.
Hikayenin kalan kısmını zaten biliyorsunuz.. Bizim yağız
delikanlı, aileminizin çocuğu, camianın neferi Hamza hoca geldi. Şu
kadar istiyorum, bu kadar tazminat olacak, bu futbolcular transfer
edilecek demedi. Alttan aldı, işine baktı. Oyuncu grubuna en uygun
sistem ile belkide birim zamanda en çok kupayı kazanan teknik
direktör oldu. Hep güldü, hep anlayış gösterdi. Futbolculara…
Yöneticilere.. Taraftara.. hatta biz yazarlara. Hep eyvallah dedi.
Sonunda hak et(me)tiği SAYGIYI gördü. Olacağı
buydu zaten..
Biz duygusal bir milletiz bunu kabul ediyorum. Hatta bu yazı
bile öfkeyle yazılmış duygusal bir yazı, ama artık işimizi
profesyonel yapmalıyız. Biliyorum Hamza hoca’nın alnı ak vicdanı
rahat. Hatta ayrılırken bile teşekkür etti, tarftarı sükunete davet
etti.
Ama bukadar iyi olma be Hamza hoca
Senin gibileri çok özlüyoruz sonra.. :( :(
:(