Williams Türkiye'deki 3.5 haftasını anlattı
NBA'de 2 kez All-Star seçilen Beşiktaş'ın yıldızı Deron Williams, Türkiye'deki 3.5 haftasını anlattı.
TARAFTARLAR MAÇIN İÇİNDE VE BASKETİ BİLİYORLAR
ESPNNewYork.com, NBA'deki lokavt bitene kadar Beşiktaşlı Deron
Williams'ın Türkiye macerasının günlüğünü
yayınlacak.
İşte D-Will'in günlüğünün Türkiye'de geçirdiği 3.5 haftayı
anlattığı ilk bölümünden inciler:
TAKIM olarak ilk gerçek maçımızı 13 Eylül'de oynadık ve kazandık.
Buraya geldiğim günden beri 7-8 hazırlık maçı oynadık ama iyi oldu.
NBA hazırlık sezonu gibiydi. Buradaki oyun farklı. Daha az boşluk
var, yönetim aynı. Oyuna bakış açısı farklı. Şu anda öğreniyorum ve
adapte olmaya çalışıyorum. Ritmimi bulamadım. 5'e 5 basketbol hiç
oynamamıştım. Hala hazırlık kampı sürecindeyiz ve ritmimi bulmaya,
taymingimi ayarlamaya çalışıyorum. Hepsi çalışmakla olacak.
BURAYA ilk geldiğimde İtalya'da hiç antrenmana çıkmadan bir
hazırlık maçında oynadım. Birlikte antrenman yaptık, şu an daha
iyi. Hala çalışıyoruz.
TAKIMDAKİ ÇOCUKLAR HARİKA
NBA'de sezona hazırlanmak için daha fazla zamanınız olur, takım
arkadaşlarınızı tanırsınız. Burada bunu yapacak imkanımız olmadı,
bu yüzden şimdi öğreniyorum. Ama takımda harika çocuklarla
birlikteyiz. İyi Amerikalı basketbolcular ve onlar kadar iyi
oynayabilecek Türkler var. Takım olmaya çalışıyoruz.
OYNADIĞIMIZ salon 3200 kişilik. NBA'dekinden farklı ve dolmuyor.
Çünkü büyük maçlar henüz başlamadı. Türkiye Ligi başladığında
umarım farklı olacak. Ama maçlara gelen taraftarlar gerçekten de
çok iyi. Durmadan maçın içindeler ve basketbolu biliyorlar. Onların
önünde oynamak muhteşem olacak.
Amerika'ya hemen dönmeye hazırım
[page_end]
BURADAKİ tüm deneyimim gerçekten çok iyi. Yapabildiğim kadar bu
macerayı sürdürmek istiyorum. Ama New Jersey Nets'teki
taraftarlarımın bilmesini istiyorum ki burada rahatım ama o kadar
da değil... Ben ABD'ye dönmeye, NBA'de iyi bir sezon geçirmeye,
Doğu Konferansı'nda ses getirmeye hep hazırım.
NBA'de 6 saat otobüse binilmez
İTALYA'YA 10 günlük kamp için gittik. Daha önce İtalya'da
bulunmamıştım, hep görmek istediğim bir yerdi. İlk gittiğimiz yer
tenha ama popüler bir kayak kenti olan Bormio'ydu. Sonra 6 saatlik
otobüs yolculuğuyla Castelfiorentino'ya gittik. NBA'de yaşamadığım
bir deneyimdi. NBA'de 6 saatlik otobüs yolculuğu yapılmaz.
Çılgınca karşılandık
Ailemin taşınması zor oldu. İstanbul'da 6 kişinin (ailem) bir de
dadının sığacağı kadar büyük bir ev bulmak kolay olmadı. Şu anda
kaldığımız yer San Diego ve Utah'taki evlerimizle kıyasladığımızda
oldukça küçük kalıyor.
FARKLI ama eğlenceli. Ailem keyif alıyor. Birbirimize daha da
yakınlaştık, önemli olan da bu. Hepimiz için bir macera.
BURAYA gelmek ayrıca kolay olmadı. Uçağa binmeye gittiğimizde bilet
masası, oğlumun pasaportunun süresinin geçtiğini söyledi. 16
bavulla havaalanındaydık, araba dönmüştü ve uçağa binememiştik.
Bavulları emanetçiye bırakıp döndük.
ASİSTANIM pasaportu o geceye yetiştirecek birini buldu. Uzun
uğraşlardan sonra pasaport işlemlerini uçuş için zamanında
bitirdik. Kasırga gibiydi ve oldukça telaşlı geçti.
istanbul'da havalimanına vardığımızda bizi bir sürü taraftar
karşıladı. Kimin organize ettiğini bilmiyorum. Twitter'da
bahsetmiştim... Eminim birçok insan oradan öğrendi ama
beklediğimden daha fazlaydı. Tam bir çılgınlıktı. Kızlarımdan biri
etraftaki kalabalıktan korktu. Bazen biraz klostrofobik olabiliyor
ve kapalı alanları sevmiyor. Buna rağmen yerel desteği görmek
gerçekten iyiydi.
Yolumuzu kesip bebekleri öpüyorlar
İstanbul inanılmaz bir şehir. Birçok Türk lokantasına gittik,
yemekler şaşırtıcı. Türk halkı çok misafirperver. Çocukları çok
seviyorlar. Nereye gitsek biri bizi durdurup selamlaşıyor ve
bebekleri kucaklıyorlar. Buradaki insanlar çok sıcakkanlı. Bu
yüzden çok mutluyum. Birçok insan beni tanıyor ama dışarı
çıkmamamızın nedeni bu değil. Birkaç alışveriş merkezi ve markete
gittim, bir sürü imza verip fotoğraf çektirdim. Türkiye'de
basketbol büyük. Futbol kadar değil ama büyük.
Çocuklarım için bir lütuf
Türkiye'ye gideli 2 haftadan fazla oldu ama evimize birkaç gün önce
taşındık. Çocuklarım uluslararası bir okulda. Mutlular. Arkadaş
buldular, evin dışında daha fazla zaman harcıyorlar. Sanırım bu
bizim ve çocuklar için bir lütuf