Yazarlar Galatasaray için ne yazdı
Galatasaray'ı düne kadar öve öve bitiremeyen yazarlar, Ankara bozgunu sonrası, Cimbom'u yerden yere vurdu. İşte onlardan bazıları...
Levent Tüzemen (Sabah): Bağıra Bağıra Geldi
Çekirge bir sıçradı, iki sıçradı, üçüncüde tuş oldu. Sonunda
Galatasaray'a cezayı Ankaragücü hezimet bir skorla kesti. Hikmet
Karaman 90 dakika boyu maçı kenardan takımıyla oynadı ve sürekli
uyarıda bulundu. Rijkaard iki eli cebinde takımının çaresizliğini
izlerken oyuna taktik anlamda hiç müdahale etmedi. Hikmet Hoca
taktik anlamında Rijkaard'ı fena mat etti. Rijkaard da "Bükemediğin
bileği öpeceksin" diyerek maç sonu rakibini kulübesinde
kutladı.
Galatasaray'da oyun disiplini, yardımlaşma hiç yoktu. Oyuncuların akordu öylesine bozulmuş ki; izleyenlere keyif veren ayağa isabetli pas organizasyonu ve takım ruhu kayıptı.
Hala iddia ediyorum; Arda ile Elano aynı anda oynamaz. Oynadığında Arda oyundan düşüyor. İki not: 1- İki motorlu Sabri olmayınca savunma kademe anlayışında delik deşik oldu. 2- Servet kafasına göre ve çok riskli oynuyor.
Topla ileri çıkmayı deneyince geri çabuk dönemiyor.
Yorulduğu için rakibi kontrol edemiyor.
"Elano bizi kurtarır" "Hücum yönünü iyi değiştiriyor"
OSMAN TANBURACI'NIN YAZISI BİR SONRAKİ
SAYFADA[page_end]
Osman Tanburacı (Yeni Safak) : 0.0 Şiddetinde Deprem!
Böyle başlık mı olur demeyin. Böyle maça ancak böyle başlık uyar!... Darbe yok ama Galatasaray 83 dakika sallandı sonunda yıkıldı! Hem de iskambil kağıdı gibi... Bir anda taş taş üstünde kalmadı! Galatasaray ufalandı!...
Aslında Ankaragücü de 'sıfır' kuvvetinde bir şiddet... Ona da boş kale versen gol atacak gücü yok ama Galatasaray çökünce farka gittiler. Bu resmen 99 depreminden beter bir felakettir. Allah devamından korusun!
Ancak; bu felaket geliyorum dedi, Galatasaray uyanmadı!
İlk sarsıntı Kasımpaşa maçında gelmiş, sonrasında artçı şoklar geçiştirilmiş en nihayet gözler Ankara'da Kızılay çadırında açılmıştır.
Bu maçın izahı olamaz.
Bu yıl 'malzemeden çalmadığı' halde dün, Veli Göçer gibi göçtü Galatasaray. Enkaz oldu!
Galatasaray kendi kalesine atmazsa Ankaragücü asla gol atamaz!
Ama o da ne? Galatasaray tirit oldu! İkinci yarı hepten durunca Ankaragücü önceleri direkte patladı, 83'ten sonra Ceyhun'la silkeledi, Murat'la indirdi. Emre'yle ikiledi, Hürriyet Allahın emri üçledi!
Uyurgezer takımı. Ya da virüs kapmış. Yoğun bakıma almak gerek!
Arda gölgesine bile çalım atacak.
Uzatmayalım;
Galatasaray'a golü hap yapıp yuttursan yine de çıkaramaz bunlar!
Tek çözüm var;
Nefesi kuvvetli bir hoca başta Rijkaard alayını okuyup üfleyecek!
Sonrası Allah Kerim...
AHMET ÇAKIR'IN YAZISI BİR SONRAKİ
SAYFADA[page_end]
Ahmet Çakır (Zaman): Başkent'te Gündüz Gelen Felaket!
Galatasaray, yeniden galibiyet serisine başlama umuduyla gittiği Başkent'te, ilk yenilginin ötesinde kendisine çok şey kaybettirecek futbol rezaleti yaşadı. Daha iki hafta önce şampiyon ilan edilen takımın bu inanılmaz çöküşüne anlam verebilmek de kolay değil...
35'inde Milli Takım aday kadrosuna alınmanın güveni içindeki Ceyhun Eriş ve arkadaşları, son 10 maçtır yenemedikleri Sarı Kırmızılıların canını sıkma konusunda kararlı görünüyorlardı.
Hepsi tamam da Keita'nın yokluğu büyük sorun oldu. Oyunun hem akışkanlığı hem de sürprizleri azaldı. Onun yerine denebilecek şekilde Servet'in çılgın dalışları oyunu gülünçleştiriyor. Servet'in hücuma çıkışı Galatasaray'a hiçbir şey kazandırmıyor, tam tersi oluyor.
Ankaragücü'nün direkten dönen topu da maçın inanılması güç görüntülerinden biri ve sonrasında olacakların da sinyaliydi. Buna karşılık goldeki beceri olağanüstüydü ve Ankaragücü'ne 3 puanın üzerinde getirisi olacak nitelikteydi. Hele ikinci gol Sarı Kırmızılı takım adına tam bir skandaldı.
Daha iki hafta önce şampiyon ilan edilen takımdaki bu olağanüstü düşüş, çok başağrıtacak gelişmelerin kapısını açacaktır. Sadece ilk yenilgi ve kaybedilen 3 puan değil, futbol değerlerinin de epeyce azalmış olması, Cim Bom'un üzerindeki gri bulutların epeyce koyulaşmasına yol açacak gibi görünüyor.
Ankaragücü, bu sonucu getirecek bir futbol oynamadı ama ne
olursa olsun Galatasaray'ı bu şekilde yenmek büyük olaydır ve
takdiri hak eder. Asıl kahraman Hikmet hocaydı. O, her dakika oyuna
müdahalesi ve inancını sonuca dönüştürme becerisiyle ayakta alkışı
haketti.
EBRU KILIÇOĞLU'NUN YAZISI BİR SONRAKİ
SAYFADA[page_end]
Ebru Kılıçoğlu (Sabah): Total Çöküş
Üst üste iki beraberlikle sarsılan Galatasaray, Ankaragücü'nden 6 dakikada 3 gol yiyerek dağıldı. Total futbolun temsilcisi Rijkaard'ın öğrencileri, çöküşte de toplu hareket etti. Sarıkırmızılılarda elle tutulur tek isim yoktu.
Lig uzun maraton. Bazen oynamadan da maç kazanabilir takımlar. Ama G.Saray'da Kasımpaşa maçında başlayan bu 'moda' Eskişehirspor maçıyla zaafa dönüşmüş durumda. Bu nedenle son iki maçtaki 'büyüyünce unuturlar!' diye avunulabilecek puan kayıpları Ankaragücü karşısında sergilenen kısır oyun yüzünden, "Ne eksik acaba?' başlıklı bir araştırmaya dönüşüyor. Tamam kadroda eksikler var. Ama bu yedekler sezonun başından beri forma bulan ve alkış alan cinsinden! Sol bek Caner, bu maçta biraz daha ön planda. Ama 'artizlik' dozu biraz fazla kaçmış. Sağ kanatta Aydın, özlenen değil beklenen (!) performansında ve bütün bunlara daha ileride olması gereken Elano'nun geride ve geride olması gereken Servet'in de habire 'çakma forvet' rolünde ileride olması ekleniyor.
G.Saray'ın yapması gerekeni yapıp ufak ufak artırdığı 'doz'
sayesinde 68'de Semavi'nin direkte patlayan şutu ve 72'de Ceyhun'un
Servet'e takılan vuruşuyla netler buluyor. Zaten ardından 83'te
Murat'ın golü onları öne geçiriyor. Bu maçın 87'de oyuna girer
girmez Emre'nin attığı gol oluyor. Mikado çöpleri gibi dağılan
savunmayı 89'de Hürriyet'in golü Ankara'ya toparlanmaya gelmişti
G.Saray. Onun yerine başkenti ufaktan 'dağılarak' terk ediyor!
Endişe veren noktaysa kesinlikle G.Saray'ın puan kaybetmesi veya
gol bulamaması değil. Pozisyon bulamaması. Bu öyle önemli bir nokta
ki, asıl 'büyüyünce' unutmamak gerekiyor!
MEHMET DEMİRKOL'UN YAZISI BİR SONRAKİ SAYFADA[page_end]
Mehmet Demirkol (Milliyet) İkinci sınıf savunma
Hikmet Karaman, Sturm Graz’ın yolundaydı dün öğleden sonra.
Özetle ‘topa sahip olan adamı değil, pas verme ihtimali olanları
oyuna sokma’ olarak özetleyebileceğimiz bu oyunun savunma yönünde
oldukça başarılılardı. İlk yarı için ters giden tek şey, ters top
atıp Galatasaray savunmasını tek ayak üzerinde yakalama planının
tutmayışı oldu. Bunu hiç yapamadılar. Hem de Karaman’ın sürekli
uyarılarına rağmen.
Karşı tarafa geçersek. Onlar ise Karaman’a yardım etti.
Öncelikle Baros’un son top beceriksizliği akıl almaz boyutlara
ulaştı. Belki sezonu çok önce açmaktan, belki de başka bilmediğimiz
bir sebepten şut formu yerlerde sürünüyor Çek’in. Ama formsuzlukta
yalnız değil. Yerine giren Nonda’nın da karbon kopya beceriksiz ve
panik vuruşlarını gördük ki. Bu kadarla da bitmiyor.
Arda’nın pas ve dripling tercihlerinde asla en ideal seçeneği
tercih etmemesini ekleyin. Bu hep beklenmedik olanı yapma
ihtirasına bağlayabiliriz belki. Solda bomboş birisi var o basıp
içeri dönüyor misal. Yıldız olmanın temelinin bu olduğunu düşünüyor
olabilir. Çünkü gerçekten yaptığı zaman başka türlüsünü yapabiliyor
genç kaptan. Ama her seferinde bunu yapmaya çalışmak akıllıca,
yıldızca değil. Etkili de değil... Bir de şu var tabii. Arda’nın
ayağındaki top rakip için ekstra tedbir demek. Topu erken alanda
alıp tuttuğunda ekstra bir savunmayla karşılaşıyor. Halbuki bu
alanda daha çabuk ayaktan çıkmalı top. Rakip topla kaleye uzak
Arda’yı kontrol eder. Edemeyeceği, kaleye daha yakın yerde topla
buluşan Arda...
Ceyhun her şeyi değiştirdi
Bir de üstüne Ankaragücü’nün alan bırakmayan savunmasını geçme
konusunda arkadan da fazla destek alamayışları var. Orta sahanın
göbeği sürpriz girişler yapmakta zorlandı. Çünkü sadece Ceyhun bile
o savunma için çok, ama çok tehlikeliydi. İkinci yarıda daha
60’ıncı dakikada sanki dakika 89’muş gibi rakip kaleye
yığılmalarıyla arkadakiler de öne fazla gelmeye başlayınca zaten bu
görüldü. Öndeki 4’lünün geri dönüşü yok. Arkadaki 4’lü ise üzülerek
söylüyorum ikinci sınıf... Uğur- Hakan-Servet-Caner. Dört
oyuncunun 2’si asıl yerinde oynamıyor. Caner bir savunmacı dahi
değil ki. Caner = Aydın... Aydın’dan sol bek olur mu?
Orta saha ileri yığılınca, sadece Ceyhun her şeyi değiştirdi. Asla
mücadele edemediler. Ankaragücü ise muhteşemdi. Savunmasını asla
riske atmadan, ama fazla adamla çıkarak tarihi bir skor yakalamayı
bildiler.
Şimdi Nonda-Baros birlikte neden oynamıyor diyecekler. Biliyorum.
Ama sorun bu değil ve aslında bu sorunu büyütür. Galatasaray’ın
arkasında sorun. Bir ekstra santrfor arkadaki sorunu çözer mi?
Fenerbahçe’yle Galatasaray’ın olağanüstü başlangıçları sonrası 5-6
yıldır süregiden ‘diğerlerinin yükselişi’nin beklenmedik bir anda
sona erişine tanık olduğumuzu düşünmüştüm çoğu gibi. Dün Ankaragücü
diğerleri için müthiş bir umut meşalesi yaktı. Mükemmel bir planı
çok iyi uyguladılar. Galatasaray da onlara yardımcı oldu.
UĞUR MELEKE'NİN YAZISI BİR SONRAKİ SAYFADA[page_end]
Uğur Meleke (Milliyet) Şut atmamaya yeminliler
Sanırım Rijkaard bu kadar yetenekli adamla daha değişik hücum
varyasyonları geliştirecektir Milli Takım arasında...
Malumunuz, dağılan Yugoslavya’nın eski parçaları Sırbistan,
Hırvatistan, Bosna ve Slovenya’nın dördü birden Dünya Kupası’nda
yer almaya yakınlar. Ama herkes gayet iyi biliyor ki, büyük bir
ihtimalle dört takım da G.Afrika’da gruplardan çok öteye
gidemeyecek. Oysa orada halen Yugoslavya adıyla mücadele edecek
olsalardı, muhtemelen şu anda kupanın favorileri içinde sayacaktık
o takımı.
Ankara’nın 4 vasat takımından 2 iyi ekip çıkmasını da buna
benzetiyorum ben. Hacettepe’nin G.Birliği’ne, Ankaraspor’un da
A.Gücü’ne aktardığı kaynakları başkente 2 sağlam /
mücadeleci/seçenekli kadro kazandırdı. Bugün Gençlerbirliği’nde
Hurşit-M.Kalkan-Burhan, A.Gücü’nde M.Çakır-Emre-Volkan gibilerinin
kulübede oturuyor olması, sahadakilerin arzusunu/enerjisini
artırıyor muhakkak.
O enerjiyi maçın başlarında pres yapmak için kullandı Karaman...
Rijkaard’ın olmazsa olmazı savunmadan topla çıkmak olduğundan,
ölüm-yaralanma gibi çok olağanüstü bir durum yoksa Franco
degaj yapmadığı için pres düşüncesi doğruydu. Yetenekleri kısıtlı
stoperler Hakan-Servet’e sıkıntı da yaşattı Ankaragüçlüler...
Dirençlerini belki 90 dakikaya eşit yayamadılar, ama güçlerinin
yetmediği yerde de (tek başına başka bir takım) Ceyhunspor
takviyesi girdi devreye.
Ankara’da Graz tavrı
İkinci yarısı Graz’a çok benzeyen ve çok sayıda şutörü olmasına
rağmen ceza sahası dışından şut atmamaya yemin ettikleri, hep
kalenin içine girmeye çalıştıkları için G.Saray’ın çözemediği bir
oyundu yine. Çocukluklarından beri o çizgide beraber
oynadıklarından aralarında Nonda-Keita’nın sarısı bir uyum olan
Uğur-Aydın’lı sağ çizgi nispeten iyi çalıştı, ama solu bir türlü
geliştiremedi Rijkaard...
Duran toplar G.Saray’a ilaç olabilirdi fakat kornerlerde de
Arda’nın elini kaldırdığında ön direğe atacağını herkes anladı
artık. Ankaragücü de S.Graz’ın bir gömlek iyisi olduğu için maçı
kazanacak golleri buldu.
Sanırım Rijkaard bu kadar yetenekli adamla daha değişik hücum
varyasyonları geliştirecektir Milli Takım arasında... Belki herkes
G.Saray savunmasının yediği 3 gole odaklanacak, ama Hollandalı’nın
bu sezonki planı hep yediğinden fazlasını atmak üstüne kurulu
olacak gibi geliyor bana.