Şampiyonluk küme düştü

Türkiye'nin en büyük derbisi tartışmaları artık son bulmuştur sanıyorum. Tartışmasız en keyifli en büyük derbisi geçmişte de olduğu gibi Beşiktaş-Fenerbahçe maçlarıdır. Bu büyük derbiyi rehavet ve inanç gibi zırvalarla açıklamaya kalkarsak futbolumuzdaki az görülen bu güzelliği ihanet etmiş oluruz.

Beşiktaş doğru başladı oyuna. Önde baskı sonuç getirdi ve kısa sürede 2-0 öne geçti. Fenerbahçe adına hareketli görünen tek isim Moses idi belki ama Gökhan'ın ataklarına karşılık vermeyerek aslında skorun kabahatlilerinden biriydi. Maçta belki de tek büyük hatası Lens'in penaltısını çalmamak olan Bülent Yıldırım hafif sertliklere de müsamahakar davranında ilk yarının son çeyreği kısmende olsa Fenerbahçe oyunda öne geçti. Kagawa klasını Burak ta golcülüğünü gösterdi ve tarihin maçın temeli atıldı belkide 3-0.

Zırvalık dediğim inanç mevzuu burda devreye giriyor aslında. Moses'ın oyundan çıkması Beşiktaş’ın en önemli silahı Gökhan'ı durdurdu bir yerde. Ayew hareketli ve dinçken Gökhan yorulmuştu artık. Dahada kötüsü eski takımına karşı neredeyse sıfır motivasyon göstersen Lens te destek olmuyordu. Diğer kanatta ise Dirar ve Valbuena kollektif bir şekilde çalıştı. Beşiktaş belkide maç boyunca ortahsahayı hiç vermedi ama kanatlardan yedikleri akınlar hem oyun hem de psikolojik üstünlüğü Fenerbahçe'ye getirdi.

Dürüst olalım Şenol hoca 2.yarıya Medel ile başlasa yediden yetmişe her kesim tarafından eleştiri yağmuruna tutulurdu ama maalesef doğrusuda oydu. Lens ve Güvenden birinin çıkıp Beşiktaş’ın hem dizilimini hemde planını değiştirmesi gerekiyordu. Goller öyle dakikalarda geldiki, Şenol hoca oyunu görmeye fırsat bulamadı. Dolayısıyla yaptığı değişikliklerden de sonuç alamadı. 

Ben her açıdan mükemmel bir derbi izlediğimizi düşünüyorum. Her iki takımı taraftarı, başkanları tebrik etmek lazım. Şenol hoca da şapkayı önüne alıp düşünmeli. Quaresma'nın da dediği gibi; "Bu beraberlik mağlubiyet sayılır"