Williams Türkiye'deki 3.5 haftasını anlattı

 
TARAFTARLAR MAÇIN İÇİNDE VE BASKETİ BİLİYORLAR

ESPNNewYork.com, NBA'deki lokavt bitene kadar Beşiktaşlı Deron Williams'ın Türkiye macerasının günlüğünü yayınlacak.  
  
 
İşte D-Will'in günlüğünün Türkiye'de geçirdiği 3.5 haftayı anlattığı ilk bölümünden inciler:
TAKIM olarak ilk gerçek maçımızı 13 Eylül'de oynadık ve kazandık. Buraya geldiğim günden beri 7-8 hazırlık maçı oynadık ama iyi oldu. NBA hazırlık sezonu gibiydi. Buradaki oyun farklı. Daha az boşluk var, yönetim aynı. Oyuna bakış açısı farklı. Şu anda öğreniyorum ve adapte olmaya çalışıyorum. Ritmimi bulamadım. 5'e 5 basketbol hiç oynamamıştım. Hala hazırlık kampı sürecindeyiz ve ritmimi bulmaya, taymingimi ayarlamaya çalışıyorum. Hepsi çalışmakla olacak.
BURAYA ilk geldiğimde İtalya'da hiç antrenmana çıkmadan bir hazırlık maçında oynadım. Birlikte antrenman yaptık, şu an daha iyi. Hala çalışıyoruz.

TAKIMDAKİ ÇOCUKLAR HARİKA
NBA'de sezona hazırlanmak için daha fazla zamanınız olur, takım arkadaşlarınızı tanırsınız. Burada bunu yapacak imkanımız olmadı, bu yüzden şimdi öğreniyorum. Ama takımda harika çocuklarla birlikteyiz. İyi Amerikalı basketbolcular ve onlar kadar iyi oynayabilecek Türkler var. Takım olmaya çalışıyoruz.
OYNADIĞIMIZ salon 3200 kişilik. NBA'dekinden farklı ve dolmuyor. Çünkü büyük maçlar henüz başlamadı. Türkiye Ligi başladığında umarım farklı olacak. Ama maçlara gelen taraftarlar gerçekten de çok iyi. Durmadan maçın içindeler ve basketbolu biliyorlar. Onların önünde oynamak muhteşem olacak.

Amerika'ya hemen dönmeye hazırım
[page_end]
BURADAKİ tüm deneyimim gerçekten çok iyi. Yapabildiğim kadar bu macerayı sürdürmek istiyorum. Ama New Jersey Nets'teki taraftarlarımın bilmesini istiyorum ki burada rahatım ama o kadar da değil... Ben ABD'ye dönmeye, NBA'de iyi bir sezon geçirmeye, Doğu Konferansı'nda ses getirmeye hep hazırım.

NBA'de 6 saat otobüse binilmez
İTALYA'YA 10 günlük kamp için gittik. Daha önce İtalya'da bulunmamıştım, hep görmek istediğim bir yerdi. İlk gittiğimiz yer tenha ama popüler bir kayak kenti olan Bormio'ydu. Sonra 6 saatlik otobüs yolculuğuyla Castelfiorentino'ya gittik. NBA'de yaşamadığım bir deneyimdi. NBA'de 6 saatlik otobüs yolculuğu yapılmaz.

Çılgınca karşılandık
Ailemin taşınması zor oldu. İstanbul'da 6 kişinin (ailem) bir de dadının sığacağı kadar büyük bir ev bulmak kolay olmadı. Şu anda kaldığımız yer San Diego ve Utah'taki evlerimizle kıyasladığımızda oldukça küçük kalıyor.
FARKLI ama eğlenceli. Ailem keyif alıyor. Birbirimize daha da yakınlaştık, önemli olan da bu. Hepimiz için bir macera.
BURAYA gelmek ayrıca kolay olmadı. Uçağa binmeye gittiğimizde bilet masası, oğlumun pasaportunun süresinin geçtiğini söyledi. 16 bavulla havaalanındaydık, araba dönmüştü ve uçağa binememiştik. Bavulları emanetçiye bırakıp döndük.
ASİSTANIM pasaportu o geceye yetiştirecek birini buldu. Uzun uğraşlardan sonra pasaport işlemlerini uçuş için zamanında bitirdik. Kasırga gibiydi ve oldukça telaşlı geçti.
istanbul'da havalimanına vardığımızda bizi bir sürü taraftar karşıladı. Kimin organize ettiğini bilmiyorum. Twitter'da bahsetmiştim... Eminim birçok insan oradan öğrendi ama beklediğimden daha fazlaydı. Tam bir çılgınlıktı. Kızlarımdan biri etraftaki kalabalıktan korktu. Bazen biraz klostrofobik olabiliyor ve kapalı alanları sevmiyor. Buna rağmen yerel desteği görmek gerçekten iyiydi.

Yolumuzu kesip bebekleri öpüyorlar
İstanbul inanılmaz bir şehir. Birçok Türk lokantasına gittik, yemekler şaşırtıcı. Türk halkı çok misafirperver. Çocukları çok seviyorlar. Nereye gitsek biri bizi durdurup selamlaşıyor ve bebekleri kucaklıyorlar. Buradaki insanlar çok sıcakkanlı. Bu yüzden çok mutluyum. Birçok insan beni tanıyor ama dışarı çıkmamamızın nedeni bu değil. Birkaç alışveriş merkezi ve markete gittim, bir sürü imza verip fotoğraf çektirdim. Türkiye'de basketbol büyük. Futbol kadar değil ama büyük.

Çocuklarım için bir lütuf
Türkiye'ye gideli 2 haftadan fazla oldu ama evimize birkaç gün önce taşındık. Çocuklarım uluslararası bir okulda. Mutlular. Arkadaş buldular, evin dışında daha fazla zaman harcıyorlar. Sanırım bu bizim ve çocuklar için bir lütuf